adamı dört bir yandan sardınız yani

bugün cumartesi diyerek ofisten erken çıkıp bir iki sergi gezeyim dedim. halihazırda ulis'te gezmediğim sergiler var çünkü. bizans da dergideydi, o da katıldı bana. ilk önce arkeopera'daki fethi sabunsoy sergisine gittik. geçtiğimiz nisan ayında aramızdan ayrılan sabunsoy'un birkaç sene önce ifsak fotoğraf günleri kapsamında sergilenen 'kahvehaneler' sergisinden 20 fotoğraflık bir seçkiydi. sabunsoy tam anlamıyla keşfedilemeyen, çalışmaları değerlendirilemeyen bir isim. umarım bundan sonra farklı işlerinden yapılan seçkileri sık sık görme fırsatımız olur.
arkeopera'dan sonra italyan kültür merkezi'ne gidelim dedik. daha önceden fransız kültür merkezi'nde açılacağı duyurulan 'sicilya' sergisi oraya alınmıştı çünkü. fakat açılış bu akşam olduğundan girip sergiyi gezemedik. ama italyan kültür merkezi'ne giderken platform'daki isviçreli sanatçı laurence bonvin ve hollandalı sanatçı juul hondius'un işlerinden oluşan 'fotoğrafçılar' sergisini gezdik. çok çok beğendim. her iki sanatçı da geçtiğimiz yıllarda platform'un misafir sanatçı programıyla istanbul'a gelmiş ve burada çalışmalar yapmış. özellikle bonvin'in fotoğraflarına benzer fotoğrafların/konuların neden bizim fotoğrafçılarımız tarafından çekilmediğini merak edip duruyorum. bu kadar burnumuzun dibinde duran, günümüze ait konular varken, dünyada fotoğraf bambaşka açılımlar yakalamışken bunları nasıl atlıyor bizimkiler şaşıyorum. iyi güzel ama sadece sosyal belgesel fotoğrafla nereye varabiliriz? yoksa başka çalışmalar yapılıyor da bunları biz mi görmüyoruz? e malum yazısız(!) fotoğraf dergileri hâlâ otuz yıl öncesinin anlayışıyla çekilen garanti fotoğrafları ve benzerlerini sayfa sayfa basıp, yeni işlere bu kadar kapalıyken görememekte de haklıyız. bonvin'in işleriyle ilgili cümleleri aynen basın bülteninden alıntılayım: "bonvin'in kentin çeperlerindeki duvarlarla çevrili mahallelerde çektiği fotoğraflar, bugünlerde dünyanın birçok köşesindeki benzer yerleri çağrıştırıyor. Ortalıkta çok az insanın dolaştığı bu 'huzurlu' mekanları betimleyen fotoğraflar, gerçek olamayacak kadar mükemmel film setlerine benziyor." yalan yok ben kıskandım. umarım bir iki fotoğrafçı da kıskanmıştır.