taklitçiler

"... arkadaşlarım benim için bir akşam yemeği düzenledi. Bu hareketlerinden etkilendim. İlişkilerimdeki bütün tökezlemelerden sonra, gidişimi kutlamak isteyen arkadaşlarım olduğunu öğrenmek, hoştu. Fazlasıyla hoş, fazlasıyla rahatsız ediciydi. Hok beni restorana götürmek için arabasıyla geldiğinde, bir bahane uydurdum. Son dakikada artık neden gitmek istediğimi açıklayamadım. Kuşkusuz, çocukluktan kalma bir dürtüydü: Büyük olay korkusu, sıcaklık ve dostluk korkusu, zehirleyici bir uygunsuzluk hissi ve o ani, adsız acıyla baş başa kalma arzusu. Bilmiyorum."
V.S.Naipaul, 'Taklitçiler'