31 Temmuz 2008

olay vı ya da dürüm

vapur aheste aheste iskeleye yanaştı. kendimi bir an önce dışarı attım. yeni bir bozgunu kaldıracak gücüm yoktu hiç. zaten aylardır leyla gibi ortalıkta gezinmekte, debelenip durmaktaydım. tam yakamı sıyırdım derken tekrar hayal alemine dalmanın hiç de sırası değildi. bugünü hiç yaşanmamış saymak en iyisi olacaktı galiba. hatıraları tazeyken silip süpürmeyi öğrenmeliydim artık. tam iskeleyi hızlı adımlarla geçersem bu hikâyenin defterini dürerim diye aklımdan geçirirken iki adım ötemde o beyaz gömlekli fani belirivermesin mi yeniden. yani gündüz düşü görmemiş miydim ben az önce? ya da kaldığım yerden devam mı etmekteydim düşüme?

1 yorum:

mehmet bizansbeyi dedi ki...

"hatıraları tazeyken silip süpürmeyi öğrenmeliydim artık."

Bu bölümün en güzel cümlesi bence.