24 Şubat 2008

before death


altıntepe.

1 yorum:

mehmet bizansbeyi dedi ki...

müthiş bir fotoğraf. zaten her fotoğrafta ölüm vardır, ben fotoğrafı biraz da bu yüzden seviyorum, ölümlü bir insan olduğumu, bir gün öleceğimi hatırlatıyor bana... çocuklarımın fotoğraflarını çekerken bazen vizörden bakmadan çektiğim için nasıl çıkacağını bilmiyorum, merakla fotoğrafa baktığımda bazen ağlamak istiyorum, bazen de gülmek... hayat böyle bir şey.. ölüm de var fotoğraf da...