26 Aralık 2007

durma öyle


"Bileğimi yakaladı, sımsıkı tuttu;
Sonra kolu yetesiye uzaklaştı geri geri,
Öteki eli gözleri üstünde, şöyle,
Resmimi yapmak ister gibi,
Öyle acı, öyle derin bir ah çekti ki
Kendini paralamak, yok etmek istiyordu sanki.
Sonra bıraktı beni ve başı bana dönük,
Yürüdü hiç önüne bakmadan. Çıkıncaya kadar
Hep üstümde kaldı gözleri ışıl ışıl."
(Hamlet, II. Perde, I. Sahne)

1 yorum:

mehmet bizansbeyi dedi ki...

edebiyat ve fotoğraf en ikililerden biridir bence de...